Nauka Odzywianie

Fakty na temat sarkopenii

Czy sarkopenia to już przeszłość?

Czy szybka utrata mięśni jest czymś oczywistym? Czy masz gwarancję, że po ukończeniu 40 lat będziesz słabł z każdym rokiem życia?

Aby uzyskać bardziej szczegółową analizę tego, kiedy utrata mięśni i siły jest prawdziwym problemem, można wykorzystać badania nad sarkopenią jako wskaźnik. Wynika z nich, że utrata mięśni w populacji ogólnej wykazuje liniowy spadek począwszy od 20 roku życia. Tak, czytasz to dobrze. Średnio, istnieje dość liniowy spadek masy mięśniowej od 20 roku życia. Założę się, że to sprawiło, że usiadłeś i zwróciłeś uwagę.

Choć dostępne dane rzeczywiście wskazują na stały spadek masy mięśniowej wraz z wiekiem, a proces ten rozpoczyna się w zaskakująco młodym wieku, mamy dobrą wiadomość.5 Nie ma z góry ustalonego punktu, w którym utrata masy mięśniowej byłaby możliwa, ani punktu zapalnego związanego z wiekiem. Nie ma punktu zwrotnego. Nie ma nagłego punktu przełomowego, w którym ludzkie ciało zaczyna rozpadać się na kawałki. Masa mięśniowa nie zaczyna nagle spadać w zastraszającym tempie. Zamiast tego, ma tendencję do powolnego, stałego i stopniowego spadku w czasie.
Zrozumienie wieku i utraty mięśni/siły

Można by pomyśleć: „Chwileczkę, jeśli zaczynamy tracić masę mięśniową w wieku 20 lat, jak to możliwe, że dwóch najlepszych piłkarzy na świecie ma prawie 40 lat, większość siłaczy osiąga szczyt w wieku około 35 lat, kulturyści wygrywają pokazy w wieku 40 lat, a Tom Brady jest MVP Super Bowl w wieku 43 lat?”.

To uczciwe pytanie. Oto odpowiedź…To dlatego, że wiek nie jest głównym wyznacznikiem utraty mięśni i siły. Przeczytaj ponownie to ostatnie zdanie. Niech zapadnie w pamięć.

Sarkopenia nie jest przede wszystkim problemem wieku. W rzeczywistości niektóre interesujące badania, obejmujące biopsje mięśni, sugerują, że tkanka mięśniowa wcale nie cierpi z powodu wieku.6 Zamiast tego, w jednym z przeglądów naukowych winę za nasz spadek zdolności do uprawiania sportu przypisano naszym wyborom dotyczącym stylu życia.7 Autorzy stwierdzają, że „Główne przyczyny sarkopenii to siedzący tryb życia i niedożywienie”.
Możemy winić tylko siebie