Sir Walter Raleigh (1552-1618) był angielskim poszukiwaczem przygód, pisarzem i szlachcicem. Po zbliżeniu się do Elżbiety I podczas służby w armii, Raleigh został pasowany na rycerza w 1585 roku i został kapitanem gwardii. Za panowania Elżbiety Raleigh zorganizował trzy duże wyprawy do Ameryki, w tym do nieudanej osady Roanoke. Później ściągnął na siebie gniew królowej i został uwięziony w Tower of London. Po śmierci Elżbiety w 1603 roku Raleigh został uznany za wroga jej następcy, Jakuba I, i skazany na karę śmierci. Wyrok został złagodzony i Raleigh został uwolniony, by poprowadzić ekspedycję do Nowego Świata, ale jej niepowodzenie przypieczętowało jego los.
Wczesne życie Sir Waltera Raleigha
Sir Walter Raleigh urodził się w 1552 roku jako syn Waltera Raleigha i Catherine Champernowne. Wychował się w gospodarstwie rolnym w pobliżu wsi East Budleigh w Devon w Anglii. Raleigh studiował w Oksfordzie, po czym służył w armii hugenotów we Francji (1569). Rywal hrabiego Essexa o względy królowej, służył (1580) w armii Elżbiety w Irlandii, wyróżniając się bezwzględnością w oblężeniu Smerwick i sadzeniem angielskich i szkockich protestantów w Munsterze. Elżbieta nagrodziła go dużym majątkiem w Irlandii, pasowała na rycerza (1585) i dała mu przywileje handlowe oraz prawo do kolonizacji Ameryki.
